شواهدی جدید از وجود آب در یک قرص پیش‌سیاره‌ای کشف شد
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۵۸۵۱۱
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا برای نخستین بارموفق به کشف شواهدی جدید از وجود آب در یک قرص پیش‌سیاره‌ای شده است که به دورستاره دیگری می‌چرخد؛ جایی که به نظر می‌رسد حداقل دو سیاره فراخورشیدی در حال شک گیری هستند.
هرچه دانشمندان در مورد جهان بیشتراطلاعات کسب کنند، سوالات بیشتری مطرح می‌شود که می‌تواند کمی آزاردهنده باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بخشی از پاسخ به این دو سوال ممکن است در سیستم «پی‌دی‌اس ۷۰» (PDS ۷۰) باشد؛ یک ستاره کوتوله بسیار جوان که در فاصله ۳۷۰ سال نوری در صورت فلکی قنطورس قرار دارد. پیش از این در خبرها آمده بود که قرصی از غبار و بقایای سیاره‌ای که در فاصله ۱۶۰ میلیون کیلومتری (۱۰۰ میلیون مایلی) این ستاره در گردش است، محل زندگی دو سیاره فراخورشیدی است که در یک مدار قرار دارند.
این موضوع در حال حاضر به اندازه کافی هیجان‌انگیز است؛ اما ابزار سنجش مادون قرمز (MIRI) موجود در جیمز وب چیز دیگری را در این منطقه پیدا کرد که در آن سیاره‌های سنگی خاکی شکل می‌گیرند. تخمین زده می‌شود که «پی‌دی‌اس ۷۰» تنها در حدود ۵.۴ میلیون سال قدمت داشته باشد و قرص‌های تشکیل‌دهنده سیاره داخلی و خارجی، خانه یک جفت سیاره فراخورشیدی باشند.
در قرص داخلی ابزار سنجش مادون قرمز گرد و غبار ترکیب شده با امضای مادون قرمز بخار آب یافت شد. این ممکن است به شکل مولکول‌های آب باشد که از اتم‌های هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده‌اند، یا ممکن است ذرات یخ باشند که از قرص بیرونی سردتر به داخل مهاجرت کرده اند.
هرچه که باشد، شگفتی نه تنها وجود آب، بلکه چگونگی زنده ماندن آن در تابش شدید فرابنفش ستاره کوتوله است. محتمل‌ترین توضیح این است که توسط گرد و غبار یا دیگر مولکول‌های آب محافظت می‌شود.
با این حال، نکته مهم این است که این کشف ممکن است توضیح واضح‌تری در مورد چگونگی ظاهر شدن آب در سیاره‌های زمینی در اختیار دانشمندان قرار دهد. این کار نه تنها به تخمین تعداد و ماهیت سیارات بالقوه قابل سکونت در کهکشان ما کمک خواهد کرد، بلکه ممکن است به حل این سوال کمک کند که چگونه زمین تا این حد مرطوب شده است. آیا به دلیل برخورد ستاره‌های دنباله‌دار و سیارک‌ها با زمین جوان بوده است؟ آیا آب در حال شکل‌گیری بوده است؟ یا ترکیبی از این دو بود؟
جیولیا پروتی، دانشمند ارشد موسسه نجوم ماکس پلانک (MPIA) در هایدلبرگ آلمان می‌گوید: ما آب را درقرص‌های دیگر دیده‌ایم، اما نه آنقدر نزدیک و در منظومه‌ای که سیارات در حال جمع‌آوری هستند.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: نجوم جیمز وب آب کشف جدید سیاره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۵۸۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.
شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i
جاده کندوان یک طرفه شد